Færsluflokkur: Stjórnmál og samfélag

Verndara glæpasamtaka, sérstaklega alþjóðlegra.

Wókið segir jú að óheftur innflutningur, sem stjórnað er af mannsals og flóttamannaiðnaðinum, sé góður innflutningur.

Enda hver vill til dæmis innlenda plebba þegar hægt er að fá albönsku mafíuna til að stjórna dyravarðamarkaðnum og dópsöluna á hans vegum??

Af hverju þá að benda á ríkissaksóknara???

Því svaraði talsmaður Sambands lögreglumanna, lögreglumenn sem sæta hótunum eða ofbeldi, njóta ekki verndar ríkissaksóknara.

Efist einhver, spyrjið þá næstráðenda núverandi ríkissaksóknara, líflátshótanir í hans garð voru léttvægnar fundnar af hálfu yfirmanns hans.

En þegar sannleikurinn var sagður um innflutning alþjóðlegar glæpasamtaka á meintum flóttafólki til Íslands, þá heyrði ríkissaksóknari, enda sannleikur eitur í eyrum Wóksins, það er fátt sem fífl og fávitar óttast meir en blessaður sannleikurinn.

Dugi þessi brottrekstur líklegast óhæfasta embættismanns Íslandssögunnar, þá ættu Hagsmunasamtök verslunarfólks að spyrja sig af hverju Viðreisn lét reka Vörðinn á landamærum þjóðarinnar??

Er dómsmálaráðherra mjög heimskur??, eða hefur þessi brottrekstur eitthvað að gera með hagsmunagæslu lögfræðinga glæpasamtakanna, því Lúðvík lögreglustjóra varð það á að benda á að í hvert sinn sem embætti hans tæki meinta albanska glæpamenn, sem samkvæmt skýrslum áttu ekki bót fyrir boru sinni þó eignir og lífsstíll segði annað, þá kæmu hálaunaðir stjörnulögfræðingar úr Reykjavík, ybbandi gogg, spyrjandi hvaða útlendahatur stjórnaði löggæslunni, hennar glæpur að reyna hamla gegn alræði hinna alþjóðlegu, glæpum þeirra, þjófnaði, innflutning og dreifingu á eiturlyfjum.

Þessi brottrekstur er líklegast skýrasta birtingarmynd þess sem fulltrúi Europol á Íslandi benti á skýringu þess að ill-erfiðlega gengi að uppræta starfsemi hinna alþjóðlegu glæpasamtaka, spillinguna heima fyrir. 

Það er jú aur í glæpum, og ef réttum aðilum er borgað, þá er afskiptasamur lögreglustjóri rekinn.

Það gerist ekkert af sjálfu sér.

Allt á sér skýringar.

Lögreglumenn njóta ekki verndar.

Lögreglustjóri sem vinnur vinnuna sína er rekinn.

Á meðan breytist Ísland hægt og róglega í glæpasamfélag.

Líkt og Svíþjóð, í aðeins minna mæli Noregur og Danmörk.

Danir andæfa þó.

Ráðalaus almenningur læsir að sér.

Skilur ekkert í snarhækkuðum tryggingargjöldum sem borga þjófnaði hér og þar.

Skilur ekkert í fréttum af ofbeldi og líkamsárásum, og þá er ég ekki að tala um ofbeldi múslímskra barna í Breiðholti, heldur sífréttir af skaðlegum líkamsárásum, vopnaburði glæpafólks, árásum á lögreglu og hótanir í garð lögreglumanna.

Kýs samt Góða fólkið, og 76% segjast styðja ríkisstjórn þess.

Styður aðförina að lög og reglu.

Styður aðförina að sjálfstæði þjóðarinnar svo auðræningjar Hrunsins geti farið öllu sínu fram.

Skilur svo ekki neitt í neinu.

Eins og sárkvalinn hundur sem leitar í barsmíðar eiganda síns.

Gangi Hagsmunasamtök verslunarfólks vel með að stuðla að auknu öryggi verslunarfólks.

Gangi lögreglumönnum vel að njóta verndar laga og reglna.

Gangi landsbyggðinni vel þegar búið er að drepa síðasta sjálfstæða útgerðarmanninn og stórfyrirtækin eru ekki lengur skuldbundin að sýna samfélagslega ábyrgð.

Gangi fólkinu, sem vantar fjármagn í velferðarþjónustuna, vel að útvega það fjármagn á meðan mannsals og flóttamannaiðnaðurinn stjórnar hinni opinberu umræðu, sem og mörgum ráðherrum ríkisstjórnar Góða Fólksins.

Gangi öllum vel þó raunveruleikinn segir annað.

Um keypta stjórnmálamenn og spillta embættismenn.

Þar sem á hverjum degi er haldið áfram að grafa gröf þjóðar okkar, tungu og menningu.

Og glæpalýður er að eignast landið.

Ekki bara sá alþjóðlegi heldur fyrst og fremst þeir sem rændu þjóðina eftir Hrunið, urðu ofsaríkir á kostnað almennings.

Komnir aftur, ráða öllu í gegnum taglnýtinga sína í ríkisstjórn Góða fólksins.

Kannski er þetta bara svona.

Froskurinn í heita vatninu sem á að sjóða hann, þegar hann sjálfviljugur biður um meiri hitun, þá er honum ekki viðbjargandi.

Valkostur hans var jú að stökkva uppúr hinum sjóðandi potti.

76% þjóðarinnar styðja þessa aðför að samfélagi okkar og sjálfstæði.

Hvað getum við hin sagt??

Meira að segja Stuðmenn áttu ekki svarið.

Kveðja að austan.

	Verslunarfólk sameinast gegn ofbeldi og áreiti
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Með vísan í voðaverk Anders Breivik í Útey 2011, þegar hann komst upp með að drepa tugi ungmenna, á meðan þyrlur sveimuðu yfir, og hann drap ungmennin í beinni útsendingu.

Skýring þess að enginn gerði neitt hjá norsku lögreglunni, var útskýring kerlingar, sem reyndar var kona, sem og lögreglustjóri, að vegna þess að morðin voru á eyju, þá sögðu verkferlarnir að bátasveit norsku lögreglunnar átti að koma á vettvang og bjarga ungmennunum, nema að bátar hennar voru bilaðir, og þá var ekkert gert.

Breivik greyið, sem var illmenni en ekki kerling, ætlaði að gefast upp fyrir lögreglunni, en hún kom ekki, þá hélt hann bara áfram að drepa.

Öll þau dráp voru á ábyrgð kerlingarinnar, þeirrar úrkynjunar að verkferlar, hugmyndafræði, eða annað sem fær ekki fólk til að bregðast við voðaverkum, og þar með hófst Öld kerlingarinnar, þann 22. júlí 2011.

Í boði kerlingarinnar sjáum við Norðurlönd breytast úr friðsömum velferðarsamfélögum í leikvöll glæpasamtaka, afþjóðun, væntanlegan vígvöll borgarastyrjaldarinnar þegar innfæddir snúast til varnar, til að endurheimta samfélög sín.

Aðeins heimskur heldur til dæmis að Svíar séu að vígvæða her sinn vegna meintrar ógnar af Rússum, sá heimski, sem yfirleitt er kerling, heldur að nú sé 1825, þegar Svíar voru nýbúnir að heyja aldalangar styrjaldir við Rússa.

Síðan eru liðin 200 ár, og í millitíðinni eru komin hernaðarbandalög, kjarnorkuvopn og fleira, element sem leyfa kjarnorkuveldum að böggast á nágrannaþjóðum sínum, en ekki að ráðast á yfirráðasvæði hvors annars.

Sænski herinn er að vígbúast til að heyja varnarstríð sænsku þjóðarinnar gagnvart glæpagengjum múslíma í Svíþjóð, gegn múslímskum innflytjendum sem eru Ríki í ríkinu í sænsku borgum.

Því það eru ekki allir Svíar kerlingar, þvert á flokka virðist vera sátt um vígvæðingu sænska hersins og væntanlega beitingu hans gegn Íslamistum Svíþjóðar, glæpagengjum þeirra, atlögum þeirra að vestrænum sið og menningu.

Atlögu þeirra að grunngildum sænsku þjóðarinnar.

Langur formáli um tilefni þessa pistils.

Vestrænar kerlingar, í valdastöðum, þar fremst er mannauminginn sem er í dag er forsætisráðherra Bretlands, áður níðingur sem horfði í hina áttina þegar íslamskt samfélag í breskum borgum tók uppá því að nauðga ungum breskum stelpum

Heimastelpum, innfæddum.

Kerlingarnar biðja fólk um að slaka á, að bæði Íran og Ísrael stígi til baka, slaki á.

Svo heimskar að þær halda að þetta snúist um frið við Íslamista Írans, að það sé í góðu að þeir vígvæði herafla sinn með kjarnorkuvopnum.

Fyrir Öld kerlingarinnar stjórnuðu menn Evrópu, þar var fremst Margrét forsætisráðherra Bretlands.

Staðfesta hennar batt endi á flugrán og önnur hryðjuverk öfgaafla.

Og hún hefði fyrir löngu skipulagt og framkvæmt þessar árásir á kjarnorkuvopnaframleiðslu Íslamistanna í Íran, og þá undir merki Nató.

En kerlingin skilur ekki ógnina.

Gerir ekki neitt.

Skilur svo ekkert í að árásaröfl ógni vestrænni menningu og velferð.

Hvort sem það er óheftur innflutningur á fólki úr framandi menningarheimum, innflutningur sem gagngert er hugsaður til að brjóta niður vestræna menningu og kristin gildi hennar, eða þegar dvergheimsveldi telur sig geta gefið vestrænum ríkjum fingurinn líkt og Pútín gerði með innrás sinni í Úkraínu.

Eða að miðaldaklerkarnir í Íran komi sér upp kjarnorkuvopnum.

Í sjálfu sér mun raunveruleikinn enda Öld kerlingarinnar.

Lítil birtingarmynd þess er hervæðing vestrænna landa, þar sem herinn er þjálfaður til að takast á við ógn múslímskra innflytjenda, glæpavæðingu þeirra og algjöra hundsun á gildum þeirra samfélaga sem tóku á móti þeim.

Stærri birtingarmynd þess eru skilaboðin til Rússa, við mætum ykkur, kerlingin stjórnar okkur ekki lengur.

Spurningin er síðan, hver margir munu deyja áður kerlingin mun endanlega missa áhrif sín og völd.

Íslamistar veðja á kerlinguna, hvort sem það er Hamas á Gasa, eða miðaldaklerkarnir í Íran.

Í Mið-Austurlöndum hafa Íslamistar skilið eftir sig sviðna jörð víða, líkt og illviðráðanlegur engisprettufaraldur, í dag eru Ísraelsmenn þeir einu sem andæfa gegn þeim.

Hin napra staðreynd sem ógnar lífi okkar og tilveru, er að fólk sem myrðir og drepur í nafni trúar, mun nota kjarnorkuvopn til að drepa og deyða margfalt fleiri en það gat drepið hingað til.

Þetta fattar ekki kerlingin.

En föttum við það??

Eða eigum við ekki líf sem við viljum vernda.

Þar er stórt spurt.

Spurning sem við höfum ekki svarað.

En þurfum að svara.

Þar gefur raunveruleikinn okkar engan afslátt.

Það er sótt að menningu okkar og sið.

Ef við verjumst ekki, þá segir raunveruleikinn okkur einfaldlega.

Ykkur verður skipt út.

Og spurningin er.

Viljum við það??

Kveðja að austan.

	Gert margar árásir á stærstu kjarnorkustöð Írana
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Séra Friðrik er eitt af stóru nöfnum síðustu aldar. 

Hann var guðsmaður, og líf hans var uppljómun kærleiks Krists, þeirrar undirstöðu kristinnar trúar sem vissulega margur guðsmaðurinn hefur til taks á tungu, en fátt í lífi hans staðfestir þau orð, hans kærleikur er í orði en ekki á borði.

Séra Friðrik vann þrekvirki á fyrstu áratugum 20. aldarinnar, þegar Ísland breyttist úr samfélagi hins gamla bændasamfélags, yfir í nútímann, iðnvæðingu sjávarútvegsins, fólksflutninga úr sveitum í bæi og borg, þegar fátt var til varðandi menntun, æskulýðsstarf, svo sem íþróttaiðkun, þar sem frumkvöðlar skópu nýtt samfélag, það samfélag sem við þekkjum í dag.

Af öðrum ólöstuðum þá var séra Friðrik þar fremstur, við þekkjum að nafn hans er tengt við kristilegt æskulýðsstarf þjóðkirkjunnar, KFUM og KFUK, þar sem kirkjan boðaði ekki aðeins trú sína, heldur skapaði umgjörð um heilbrigt æskulýðsstarf, þar sem áhersla var lögð á mannrækt og heilbrigði, í samfélagi fátæktar og örbirgðar hinna vinnandi stétta, þá fengu börn verkafólks tækifæri til að upplifa ævintýri sumarbúðanna, eitthvað sem á þeim tíma var margfalt þess þegar börnin okkar í dag fá að fara í Disney land, eða þá bara Tívolíið í Kaupmannahöfn.

Önnur birtingarmynd þessa æskulýðsstarfs séra Friðriks var stofnun íþróttafélaga, eitthvað sem var ekki til á Íslandi í upphafi 20. aldarinnar, en var stórt spor inní nútímann.

Flestir þekkja Val, það er það fólk sem veit að íslenska þjóðin á sér forsögu, en Haukar í Hafnafirði urðu líka til að frumkvæði séra Friðriks.

Þegar ekkert var til, þá eru svona frumkvöðlar ómetanlegir, og í lok 19. aldar og í byrjun 20. aldar var gæfa íslensku þjóðarinnar að eiga marga slíka frumkvöðla.

Hlutverk þeirra verður seint þakkað.

Og smá er sú þjóð sem í alsnægt nútímans ekki þakkar.

Kærleikur séra Friðriks átti sér margar aðrar birtingarmyndir en það að færa börn örbirgðarinnar æskulýðsstarf, fyrir mörgum árum las ég frásögn eldri konu sem rifjaði upp það hörmungarár 1918 þegar spænska veikin herjaði, flensa sem veikti marga og og margir dóu úr henni.

Það er í mannlegu eðli að óttast banvænar drepsóttir, þessi eldri kona, sem var ung þegar sóttin herjaði, man eftir og minntist á að þegar foreldrar hennar og systkini voru fárveik, þá kom einn maður með líkn.

Ekki aðeins kærleik, heldur líka vistir, sem og þá litlu lækningu sem hann gat veitt, að hjúkra og tala kjark í hina veiku, ólíkt Bakkabræðrum færði hann sól og birtu inná heimilið, hann gaf í kærleika Krists.

Þetta var séra Friðrik, áður, í annarri frásögn, tímaritagrein, hafði ég lesið um prestinn sem mætti til sjúkra, hugði ekki af eigin heilsu og öryggi, vildi líkna þar til yfir lauk, hvort sem það væri pestin sem gæfi eftir, eða hans eigin heilsa.

Sagnfræðingur í leit að jólasölu bókar sinnar, velti sér uppúr að á gamals aldri, þegar séra Friðrik var orðinn blindur eða hálfblindur, þá hefðu þáverandi stjórnendur KFUM/KFUK leitt unga stráka til goðsins sem séra Friðrik var orðinn á gamals aldri, og hann hefði kysst þá og kjassað, og það hafi farið misvel í þá.

Þarna komu saman fulltrúar ólíkra kynslóða, börn nútímans sem áttu land að erfa, og gamall maður sem ólst upp í hinu gamla bændasamfélagi, þar sem kynslóðarnar höfðu kysst og kjassað hvort annað í árhundruð, og ég sem er fæddur uppúr miðri síðustu öld man að stundum fannst mér nóg um.

En svona var þetta bara, hefur vissulega breyst, en þetta var óðháð kyni, enda slík skilgreining ekki til í hinu gamla bændasamfélagi sem var að líða undir lok.

Sagnfræðingurinn náði sölu, og hann náði athygli, sjálfur orðinn það elliær að þar með fattaði hann ekki að hann náði fyrir örfáa silfurpeninga að rústa bæði sinni æru og fræðiferli.

Áður stór, en núna smár, þó vissulega naut hann ljómans af hýenum Rétttrúnaðarins.

Hans val samt, það ráða allir sínum endalokum.

Verra var þegar lítilsigldur biskup þjóðkirkjunnar ákvað að taka undir gól hýenanna, enda vissi hún kannski innst inni að hún hlaut ekki upphefð sína vegna þess að hún var fremst meðal jafningja prestastéttarinnar, í boðun og skörungsskap (líkt og séra Sigurbjörn), heldur vegna þess að hún var kona, og meðreiðarsveinn.

Séra Friðrik átti að fordæma vegna þess að hann náði þeim aldri að verða aldraður maður. Í skjóli misviturra manna sem gerðu hann að einhverri helgiímynd í lifandi lífi.

Það var ekki séra Friðrik sem bað um börnin, þau voru færð til hans, og það eina sem hann gat var að sýna ástúð kynslóðanna, ástúð sem hann var alinn upp við, en þá var vissulega barn síns tíma.

Sú lítilssiglda skipaði ákærunefnd, og þar var poppprestur, séra Bjarni Karlsson fulltrúi þjóðkirkjunnar.

Hlálegt að eini lærdómur lútersku kirkjunnar, eftir um rúmlega 500 ára þvingaða starfsemi í skjóli Danakonungs, var að skipa farísea í anda þeirra sem krossfestu kærleik Krists.

Smámenni var látið hælbíta stórmenni.

Stærri var íslenska þjóðkirkjan ekki.

Fólk, sem ekkert hefur gert, nema hugsanlega gefið afslátt af aukabúgrein presta, að krefja almenning um þjónustugjald vegna ferminga, giftinga eða annað, þó viðkomandi séu á fullum launum hjá ríkisvaldinu að sinna þessum verkum, taldi sig umkomið að dæma mann sem í verkum sínum sýndi að Jesú, og kærleikur hans er ennþá lifandi.

Ævistarf hans er vitnisburður þar um.

Í stað þess að verja hann, að fá fólk til að skilja hugsun og hugsunarhátt genginna kynslóða.

Smán þjóðkirkjunnar og hinna lítilsigldu er ævarandi. 

Hún lifir vissulega sem stofnun, og býr að arfleið sem íslensk þjóð er ekki tilbúin að gefa upp á bátinn, en það er háð þegar hún kennir sig við Krist, og boðskap hans.

Nær væri að tala um áskrifendur að launum og öruggu starfi.

Hins vegar er til fólk sem getur ekki þagað, það á minningar, og það á arfleið.

Hefur æru, og þekkir muninn á réttu og röngu.

Þessi pistill minn, sem er að gefnu tilefni, skrifaður af vangetu til að tjá eitthvað sem er mikilvægt, og skiptir máli varðandi samfellu sögu okkar, fortíðarinnar sem skóp okkur, nútímans sem er það sem við erum, og þeirrar framtíðar sem við ættum að vilja börnum okkar, hefur lengi blundað í mér.

Mér ofbauð árás hinna íslensku Talibana sem líkt og sálufélagar þeirra í Afganistan, réðust á minnismerki liðanna alda, það er eins og þetta aumkunarverða fólk hafi drukkið í sig fréttamyndir af eyðileggingu Íslamistanna í Ríki Íslams á fornum minjum rómversku borgarinnar Palmyra í Sýrlandi.

Og sagt; við skulum gera þetta líka.

Réðst á minningu manns sem var miklu stærra en það sjálft, og það mun nokkurn tímann verða.

Hollvinasamtökin um séra Friðrik eiga allan þann heiður sem ennþá lifir meðal vor.

Þarna eru kjarkaðir einstaklingur sem mæta ofsa og fordæmingu hins pólitíska rétttrúnaðar Góða fólksins.

Mæta smækkun og smán þjóðkirkjunnar, eða fólksins sem erfði arfleið séra Friðriks, og hafði hvorki kjark eða manndóm til að standa með þeirri arfleið.

Á meðan svona fólk er til, þá er samfélag okkar og gildi ennþá lifandi, forheimska og fávitaháttur Góða fólksins hefur ekki gengið að því dauðu, að gildin sem eru kennd við mennsku og mannúð lifi ennþá á Íslandi í dag.

Þau munu vinna til heilla, hvernig sem fer.

Því það er ekki niðurstaðan sem skiptir máli, heldur að til sé ærlegt fólk sem hefur sannfæringu, og lætur ekki forheimskuna og fordæminguna kúga sig, knésetja sig.

Það eina sem ég get sagt, það er fyrir utan allt sem ég hef sagt hér að ofan.

Er; 

Hafið þið mikla þökk fyrir.

Með kveðju að austan.

	Stofna hollvinasamtök um mál sr. Friðriks
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Hélt að hann væri gegnir guðlegir stjórnendur líkt og Lúðvík 14. sem sagði eins og Víðir; Ég er ríkið.

Víði samt vorkunn því í den tókst honum að loka samfélagi okkar í marga, marga mánuði án þess að nokkur heilsufræðileg rök lágu að baki.

Það sem Víðir greyið fattar ekki, er að núna er hann ekki hluti af alræðisstjórn Ölmu, núverandi heilbrigðisráðherra, sem og bítlans sem ég man ekki hvað heitir.

Alræði þarf ekki að virða lög, en sem þingmaður þarf Víðir að virða lög og reglur þjóðar okkar.

Samt vó hann að stjórnsýslunni, þeirri erfiðustu, þeirri sem löggjafinn fól að reglur þyrfti að virða, þegar kom að stjórnlausum innflutningi fólks sem leitaði að betri lífskjörum, og nýtti sér hálfvitalöggjöf barnsins sem Sjálfstæðisflokkurinn skipaði sem dómsmálaráðherra.

Gegn því  barni greip Guðrún Hafsteins inní, með nýrri löggjöf áður en hún sigraði flokkseigandafélagið sem bauð fram barnið gegn fullorðni manneskju.

Eftir standa lög sem þarf að virða, og stjórnsýslan þarf að fara eftir.

Svo var það Víðir, af öllum mönnum, sem taldi að lög þyrfti ekki að virða, hann var jú vanur alræði Ölmu.

Það er að hann, sjálfur Víðir, hluti af ofurgenginu sem lagði mannlíf í fjötra langt fram yfir efni og tilgang, kvaðst stoltur ganga gegn stjórnsýslu laga og reglna.

Og sérsveit Ríkislögreglustjóra er ekki ennþá búin að handtaka hann og handjárna.

Enda Víðir ekki samlokuþjófur, eða einstaklingur í geðrofi, sem fékk ekki hjálp eða þjónustu samfélagsins, því ekki er bæði hægt að hjálpa innlendum, eða borga milljarða í flótta og hælisiðnað alþjóða glæpasamtaka sem virðast hafa stjórnað dómsmálaráðuneytinu um langa tíð, tíð sem er talin í árum, árum sem marka hrun velferðaþjónustu gagnvart börum og ungmennum okkar í vanda.

Víðir gengur laus því hann er aðeins enn einn vikadrengurinn fyrir mannsals og flóttamannaiðnaðinn.

Hans kannski afsökun er að hann fattar ekki hlutverk sitt, telur kannski að hann sé aðeins nytsamur sakleysingi.

Grátlegast samt er að Mogginn, þetta einu sinni borgaralega blað, sem á allar sínar tekjur undir stuðningi borgaralega afla, skuli tengja einhvern Snorra við þessa frétt um geræði Víðis, um hans beinu árás að lögum og rétti, sem ennþá eru tali í gildi á Íslandi 2025.

Miðað við fréttina er Víðir lögbrjótur, telur sig hafinn yfir lög og reglur samfélags okkar.

Og samt er fréttin látin snúast um piltinn Óskar, sem ég sannarlega vildi að fengi staðfestu á búsetu, en ekki gegn lögum og reglum.

Eða geðþótta þeirra sem telja sig hafna yfir þau lög og reglur.

Á Mogganum er fólk sem berst gegn fávitahætti Góða fólksins, og ennþá eru þar blaðamenn sem eru blaðamenn, en ekki fífl.

Til dæmis fífl sem hafa skráð sig í áróðursdeild Hamas á Íslandi.

Það fólk, sem er allavega fólk, en ekki fífl rétttrúnaðarins, á að segja fréttir.

Fréttin er að Víðir, fyrrverandi lögreglumaður, telur sig hafinn yfir lög og reglur.

Og hann gengur ennþá laus.

Þó hann segist vanur að ráða, þá var það þegar öll borgarleg réttindi almennings voru tekin úr sambandi.

Í dag gilda þau.

Og Mogginn segir ekki orð.

Kveðja að austan.

	Ákvað sjálfur að upplýsa Útlendingastofnun
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt